هوش کودک

هوش کودک موضوع این مطلب است. زیرا هوش کودک دغدغه اغلب والدین در سال های اخیر است. زیرا تغییرات پیرامونی موجب ایجاد سوالات متعدد در حوزه هوش کودک می شود.

در صورتی که علاقمند به داشتن کودکی با ضریب هوشی بالا هستید ، فراموش نکنید تا سنین سه سالگی کودک ، هیچ موضوعی به ازای ارتباط احساسی و مهرورزی و صمیمت میان بچه‌ها و پدر و مادر از اهمیت فراوان برخوردار نمی‌باشد.

اظهارات و عقاید بسیاری درباره‌ی بهره هوشی کودکان و هوش کودک موجود است. شماری از والدین اغلب فعالیت‌ها و کارهای کودکانشان را اثری از بهره هوشی زیاد آنان تصور می‌نمایند. برای نمونه ، بیان شده کودکی که بهره هوشی بالایی دارد زرنگ و اهل شیطنت است یا کودکان دارای جنب و جوش بسیار ، فراوان باهوش هستند یا کودکی که خیلی سریع شروع به صحبت کردن می‌کند و یا سریع شروع به راه رفتن می‌کنند قطعاً کودکانی باهوش هستند و یا در صورتی که کودک در کلاس درس ، از حساب و مهارت‌های ریاضی عالی برخوردار است بهره هوشی بالایی نسبت به کودکی که زبان ادبیات او خوب است دارد.

در این میان پدران و مادرانی هم می‌باشند که در پی افزایش بهره هوشی فرزندان خود می‌باشند و از شیوه‌ها و متدهای گوناگون در این خصوص بهره می‌برند تا فرزندشان بهره هوشی بالایی داشته باشد. آن چیزی که مهم است آن است که این اظهارات و عقاید چه اندازه صحیح بوده و متدها و راهکارهای عرضه و بیان شده تا چه اندازه قادرند بهره هوش کودکان را افزایش دهند؟

ضریب هوشی

هوش بچه ‌ها را با تست و سنجش‌های هوش مشخص می‌سازند که به IQ تعریف می‌شود. در این تست‌ها و سنجش‌ها ، واژه‌ها و جملاتی را برای بچه‌ها شرح می‌دهند و فهم و بینش آنان را از مفاهیم آن‌ها و تطبیق واژه‌ها و جملات با هم و به علاوه کلیات ریاضی و مهارت بچه‌ها در درست کردن و جواب یابی و تحلیل بازی‌هایی که به شکل چیستان و مسئله می‌باشند مورد آزمون و بررسی لحاظ می‌گردد و به مقیاس‌های مهارت و هوش کودک در هر کدام از حالات گوناگون امتیاز و عددی داده می‌شود.

مجموع امتیازها و عددهای داده‌ شده عبارت است از میزان میانگین مهارت و توانایی بچه‌ها از لحاظ بهره هوشی. آنگاه مجموع این نمرات را بر سن واقعی بچه‌ها بخش می‌کنند تا هوش بهر و IQ بچه‌ها حاصل گردد. میانگین بهره هوشی نمره صد در نظر گرفته شده است. در صورتی که نمره بهره هوش کودک زیادتر از نمره صد گردد ، می‌شود بیان نمود که ضریب هوشی بچه‌ها زیادتر از میزان میانگین معمول می‌باشد و بالعکس.

در عصر حاضر با ارتقا و توسعه‌ی دانش دیگر نمی‌شود تنها از یک نوع هوش صحبت کرد ، لیکن می‌بایست به مدل‌های گوناگون هوش توجه داشت. اشخاص پیروز در آزمون‌ها و فضای شغلی و … ضرورتاً اشخاصی با ضریب هوشی زیاد نمی‌باشند لیکن آنان اشخاصی با هوش میانگین می‌باشند که قادر بوده‌اند هوش عاطفی که از آن به EQ تعبیر می‌شود را پرورش دهند و از مهارت‌ها و محرکات محیط خویش به درستی آگاهی و استفاده نمایند. به علاوه این اشخاص قادرند عواطف و هیجانات خویش را مهار و کنترل نمایند. به منظور این که قادر باشید کامیابی‌های سال‌های آتی کودکان خویش را ضمانت نمایید ضروری می‌باشد که IQ و EQ فرزندان خود را همراه با هم و در امتداد یکدیگر پرورش و و تقویت نمایید.

تمام کودکان از ضریب هوشی خوبی برخوردار هستند. تفاوت هوش کودک در شناسایی و اطلاع از مدل هوشی آنان است. کودکی که مهارت عالی در صحبت کردن دارد ، کودکی که قادر است با سایر اشخاص رابطه خوبی ایجاد نمایید یا کودکی که از تحلیل فضایی و ریاضی عالی بهره‌مند است ، از مدلی از هوش برخوردارند که دیگر کودکان از این مدل هوش به میزان زیاد برخوردار نیستند. در صورتی که شما به عنوان والدین کودک میزان آگاهی و داده‌های خویش را در این خصوص افزایش دهید قادر خواهید بود فضا و جویی را به منظور خبرگی ، آزمایش و کوشش و ابتکار و اندیشه‌های مبتکرانه کودک مهیا سازید.

فضا و جو پیرامون کودک با هوش او رابطه مستقیمی دارد. هوش یک نمود مبهم می‌باشد که نتیجه همکنشی جو وفضای پیرامون و وراثت و ژنتیک می‌باشد. اشخاص با بهره هوشی معینی متولد می‌شوند و هر اندازه فضا و جو پیرامونی در رشد و پیشرفت هوش کودک سرشار از عناصر مفید و توانگر باشد ، ضریب هوشی آنان افزایش می‌یابد. مقصود از این نوع محیط‌ها ، جو و فضایی می‌باشد که برانگیزاننده‌های ضروری را به منظور آموزش و رشد کودکان در آنان تجهیز و مهیا گردد. به تعبیری ، اسباب بازی‌های کودکان می‌بایست به صورتی باشد که استعداد و نبوغ آنان را رشد دهد. همچنین جو و فضای پیرامون نبایست به صورتی باشد که مشاهده و لمس کردن و کاوش تمام تجهیزات و ابزارهای موجود قدغن باشد و بچه‌ها دائماً با جواب نه مواجهه گردند. ایجاد رابطه خوب و کارآمد ، سرگرمی وبازی و گفت وگو با آنان در شکوفایی هوش کودکان اثربخشی دارد.
نحوه گفتار و گفت و گو در هوش کودک نقش دارد. توانایی گفتاری یکی از بااهمیت‌ترین و ژرف‌ترین پایه‌های اساسی رشد بچه‌ها و سنجش ضریب هوشی آنان می‌باشد. بچه‌ها می‌بایست در زمان ۱۲ ماهگی قادر باشند لغاتی را بیان کنند و در زمان ۱۸ ماهگی می‌بایست قادر باشند عبارات راحت و کوتاه و مختصر را بگویند. غالباً کودکانی که سریع‌تر شروع به صحبت کردن می‌کنند و محدوده واژه‌ها و کلمه‌های زیادتری در فکر آنان ثبت و نقش می‌بندد باهوش به شمار می آیند.
چانچه والدین و اعضای خانواده علاقمند به خواندن کتاب باشند ، به سادگی قادر خواهند بود اندیشه و آرمان ترغیب و تحریک فرزندان خود به خواندن کتاب را در جهت رشد و ارتقای میزان هوش آنان اجرا نمایند. مطالعه کردن یاخته‌های مغزی را را متحرک و پویا می‌سازد. فراموش نکنید پرورش و رشد IQ بدین معناست که افراد به منظور فعال نمودن و قوی ساختن یاخته‌های مغزی کوشش نمایند.
در محیط‌های خانگی که والدین در آن تعصبات خاص و زیاده از حد دارند و مقررات خشکی در آن حاکم است و ایرادگیر هستند ، به هوش کودکان و شهامت آنان به منظور اظهار و بروز مهارت‌ها و توانمندی‌ها و خلاقیت‌های کودک آسیب و لطمه خواهند زند. برخلاف این ، در محیط‌های خانوادگی که فضای موجود همراه با صمیمیت و والدین در سروکار و ارتباط مثبت و سازنده با کودکان خود هستند بچه‌ها قادرند به رشد مهارت‌ها و استعدادهای خود دست یابند.
در محیط منزل در پی به وجود آوردن جو و فضایی مناسب و تصنعی که در آن کودک به پیشرفت هوشی دست یابد ، نباشید و برای بچه‌ها اجازه و زمان تفکر و پاسخ‌دهی به موضوعات گوناگون را فراهم سازید. در عوض آنکه تمام چیزها را تجهیز شده در دسترس آنان قرار دهید ، به آنان مدد برسانید تا از تجهیزات و لوازم زائد و بلااستفاده ، ابزار مورد احتیاجش را ایجاد و خلق نماید.
حرکات و جنب و جوش زیاده از حد کودکان ارتباطی با میزان هوش کودک نخواهد داشت. ضریب هوشی با اندازه فعالیت و جنب و جوش کودکان رابطه مستقیمی ندارد. این طور نمی‌باشد که کودکانی که از جنب و جوش زیادی برخوردارند قطعاً ضریب هوشی بالایی نیز دارند. این مطلب که ذکر می‌گردد کودکان بیش فعال بهره هوشی بالایی دارند هم صحیح نمی‌باشد. در حقیقت فعالیت و جنب و جوش زیاده از حد یک عارضه می‌باشد که به اختلال ADHD معروف است و ربطی به میزان بهره هوشی کودکان ندارد.
هر یک از بچه‌ها در یک عرصه و چارچوب مهارت و توانایی و نبوغ دارند. از این رو فراوان مهم می‌باشد که پدران و مادران قادر باشند به گونه‌ای صحیح هوش کودک خود را در مسیر شناسایی استعدادهایشان جهت دهی و همراهی نمایند. کودکان از لحاظ ضریب هوشی چه در سطح عادی باشند چه سطح عالی ، هوشمندانه‌ترین اقدامی که قادرید به منظور پرورش استعدادها و هوش آنان انجام دهید آن است که کودکان را در کارها و پروژه‌های گوناگون شرکت دهید. به عنوان والدین کودک قصد و نیتتان آن باشد که به فرزندتان یاری برسانید تا توانایی‌های بالقوه خویش را به عالی‌ترین صورت و شیوه متجلی سازد.

موضوعات مرتبط :