انواع بیش فعالی یا ADHD موضوع این مقالات برای والدین است. در مقالات قبلی در مورد سن تشخیص بیش فعالی صحبت کردیم. با انواع بیش فعالی آشنا شوید.
عارضهی ADHD غالباً در سن دو سالگی به بالا آغاز میگردد و به سه شکل بروز میکند که عبارتند از:
بیش فعالی به شکل کم توجهی و کم دقتی: در این گونه از عارضه بچهها غالباً در دقت کافی و تمرکز ناتوان و ضعیف هستند. مقصود از بیاعتنایی و عدم تمرکز ضعف فکری و مغزی در به دست آوردن و ادراک برانگیزانندههای مرتبط و تحت تاثیر قرار گرفتن به وسیله برانگیزانندههای نا به جا و بیربط میباشد. شماری از کارشناسان عقیده دارند بچههایی که برخوردار از نقصهای بخصوصی در فراگیری و تحصیل میباشند در پروسه رشد آنان در دستیابی به تمرکز و توجه لازم دستخوش تعویق و درنگ میباشند.
نوع و دسته دوم ، در بچههایی مشاهده میگردد که تنها مسئله و معضل آنان پر جنب و جوشی و دارای رفتارهای تکانهای میباشند.عمل و کنش بچههای دچار این عارضه به گونهی بیتابی و بیصبری و بیثباتی میباشد و در پایان دادن به کارها و بازیهایی که سرگرم اجرای آنان میباشند برای این دسته از کودکان سخت و گرفتار مشکل میشوند. شتابزده و بیش از اندازه جواب دادن این کودکان که حاصل آن اشتباهات و رفتارهای برانگیخته و نسنجیده و عجولانه میباشد از ویژگیها و صفات این کودکان میباشد. این دسته از بچهها معمولاً برای سایر افراد گرفتاری و دردسر و اذیت و آزار به وجود میآورند و زیادتر از جانب کودکان همسال و هم بازی مطرود میگردند.
دسته و نوع سوم و متداولترین نوع اختلال بیش فعالی ، در بچههای بسیار فعال و دارای تحرک زیاد با معظل و مسئلهی عدم دقت و توجه میباشد که نوع تلفیقی این عارضه برخوردار از همهی نمودها و نشانهای سایر نوعهای آن میباشد.
تحقیقات در این زمینه نمایان ساخته است که حدود هفت تا ده درصد بچهها در ایران گرفتار این اختلال میباشند و این عارضه به گونهی متداولتر در پسران فراوانتر از دختران مشاهده گردیده است.
غالباً بچههای بیش فعال کم توجه ، بسیار فعال و پر سر و صدا و دائماً مشغول بالا و پایین و جست و خیز میباشند. این کودکان امور و فعالیتهای پر مخاطرهای را انجام میدهند و قادر نیستند نتایج و پیامدهای فعالیت و کارهای خویش را عاقبت اندیشی و پیشگویی کنند. این بچهها غالباً نصیحت پذیر و پندپذیر نبوده و امکان دارد یک عمل و کار پر مخاطره را چندین مرتبه از سر بگیرند.
بسیاری از کودکان دچار بیش فعالی رفتارهای برانگیخته و نسنجیدهای نیز دارند که به صورت اتفاقی و غیر مترقبه از خود بروز میدهند. این کارها و عملکردها به شکلهای دیگری نیز از آنان سر میزند. برای نمونه زمانی که در کنار کودکان هم سن و سال خویش میباشند ، بی آنکه اتفاق و دعوایی رخ داده باشد ممکن است به کودک آسیب بزند و یا به وی تنه بزند و یا به گونهی غیر منتظره وسایلی را که در دست دارند را پرت و پخش و پلا میکنند.
مشکل این دسته از کودکان بیش فعالی که توجه و دقت لازم را ندارند غالباً خود را از زمان پیش دبستانی بروز میدهد ، این دسته از کودکان حال و حوصله و ذوق سرگرمیها و بازیهای ذهنی و تحلیلی را نداشته و از اجرای امور و بازیهای ذهنی که میبایست در آن توجه و دقت داشته باشند اجتناب و سرپیچی میکنند. این دسته از بچهها غالباً به محیط موجود بیاعتنا و ذاهل و سر به هوا و کم حواس میباشند. این کودکان در مهد کودک در فراگیری سرود وترسیم و طراحی زیاد کامیاب و عملکرد خوبی از خود نشان نمیدهند چرا که اجرای این فعالیتها احتیاج به کمی تمرکز و یک جا نشینی دارد و معمولاً فعالیتها و بازیها را به صورت ناتمام و بینتیجه رها میکنند. این کودکان بسیار صحبت میکنند ، سر و صدای زیادی دارند و در فعالیتها و امور سایر افراد مداخله میکنند.
بچههایی که تنها مشکل دقت و توجه را دارند ، قادرند ساکت و باقرار باشند بدین سبب فهمیدن و شناسایی این اختلال ممکن است در این کودکان با تاخیر صورت گیرد تا جایی که احتمال دارد تشخیص این اختلال تا دوران دبستان به طول انجامد.
به منظور فهم و تمیز دادن این اختلال در کودکان ، این نشانهها میبایست لااقل در دو فضا و جو پیرامونی مشاهده گردد ، به طور نمونه در منزل و مدارس و پیش دبستانی و یا در مراسمات و ضیافتهای خانوادگی.