انواع درمان های بیش فعالی

والدین باید بدانند چیزی که فراوان‌ترین نقش و اثر را بر جریان و رویه معالجه و مداوای کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی دارد ، فهم و شناسایی به جا و به هنگام و زود این عارضه و رجوع فوری این دسته از کودکان به مشاور و کارشناس متخصص در این حوزه می باشد تا  احتمال به حداقل رسیدن صدمه  و زیان را سبب گردد.

درمان‌های رایج در اختلال بیش فعالی عبارتند از:

رفتار درمانی برای درمان بیش فعالی

این معالجه و مداوا به وسیله‌ی یک گروه متخصص بیماری‌های روانی و اختلالات مربوطه و یک روانشناس و مشاور صورت می‌گیرد و در این درمان بر روی دو موضوع و مساله تمرکز می‌شود یکی عکس العمل‌ها و حرکات و اعمال شخص و دومین مورد تصورات و اندیشه‌ها و موقعیت‌ها و چشم اندازهایی که نشانه‌ها را تحریک و تقویت می‌کنند ، به کودکان آموزش داده خواهد شد که چطور در موقعیت و وضعیت دشوار و سخت مربوطه عکس العمل و موقعیت و تصورات خویش را مدیریت و اداره نمایند. بدین طریق معالجه و مداوای پیامدهایی همچون عصبانیت ، دلسردی و خمودگی ، صدمه و زیان به خویش مهار گردد و بچه‌ها بتوانند رابطه و پیوند مطلوب‌تر و خوب‌تری مین جسم و ذهن خویش ایجاد نمایند.

از طرفی به کودکان بیش فعال یاد داده می‌شود که چطور یک الگوی ذهنی و یک موقعیت نشانه‌های این عارضه را تحریک و تقویت می‌نماید و به سبب آن کودک بی‌دلیل دچار استرس و تنش و خشم می‌گردد و این احساسات و هیجانات نامطلوب و ناخوشایند تبدیل به عکس العمل‌هایی ناخوشایند می‌گرددو در نهایت تلاش می‌گردد با این روش معالجه و مداوا توانمندی‌های فکری کودک در اداره و مدیریت موقعیت‌ها و چشم اندازها و عکس العمل‌ها و ایجاد رابطه گروهی و معاشرتی را بهبود و پیشرفت می‌دهد.

دارو درمانی برای درمان بیش فعالی

درمان دارویی موجب می‌گردد که دقت و توجه بچه‌های مبتلا به این عارضه به گونه‌ای مقطعی بهتر و پیشرفت نماید تا در نظام یادگیری خودباوری و شخصیت کودکان مبتلا به عارضه بیش فعالی صدمه و ایجاد مشکل ننماید. قرص‌ها و داروهایی که در معالجه این عارضه به کار گرفته می‌شود و از رایج‌ترین این دسته داروها می‌باشند شامل آمفتامین و ریتالین می‌باشد که داروی اول در بچه‌های بیشتر از ۳ سال و دومی در بچه‌های بیشتر از ۶ سال استفاده می‌گردد. اثر و عارضه این قرص‌ها و داروها اندک بوده و وابسته به میزان مصرفی متغیر است. رایج‌ترین اثر و عارضه‌ آن‌ها بی‌میلی به غذا ، بی‌قراری ، کج خلقی ، ناراحتی در ناحیه سر و شکم می‌باشد که اغلب اثر و عارضه‌ها بعد از چند روز از آغاز مصرف و معالجه برطرف خواهند شد.

معالجه و مداوا از طریق نوروفیدبک

یکی از شیوه‌هایی می‌باشد که تازه‌تر از سایر شیوه‌های درمانی است و در مقایسه با درمان‌های دارویی تماماً بی‌زیان می‌باشد. مشخصه و خصوصیت این شیوه و راهکار درمانی این است که از خود ذهن و مغز یاری گرفته می‌شود تا قادر باشد روند تکان و عمل ذهنی را اصلاح سازد و آن را به الگوهای ذهنی دیگر دگرگون سازد.

به تازگی سلامت و اصلاح اختلال بیش فعالی به وسیله کاردرمانی و از راه بازی و سرگرمی با بچه‌ها هم در میان کارشناسان و متخصصان متداول شده است. کار درمانی و درمان از طریق بازی کلیات درمانی فراوانی را شامل می‌شود و به کودک مبتلا به این اختلال یاری می‌رساند تا در مورد مسائل و موضوعات موجود صحبت کنند. به علاوه به آنان ترفندها و تاکتیک‌های خاص ادراکی ، واکنشی و عملی را می‌آموزند.

تغذیه و برنامه غذایی فراخور و صحیح هم نقش و اثربخشی زیادی در به حداقل رساندن نشانه‌های این اختلال دارد. به گونه‌ای که این دسته از بچه‌ها می‌بایست از خوردن غذاهای حاضری و آماده ، نوشیدنی‌های گازدار ، غذاهای دربرگیرنده رنگ‌ها ومواد  نگه دارنده‌های مصنوعی پرهیز نمایند.

معالجه و مداوای بچه‌های مبتلا به این اختلال منحصراً کفایت کننده نمی‌باشد و ضروری می‌باشد که والدین و اعضای خانواده هم تعلیمات و اطلاعات ضروری را بیاموزند. نکته حائز اهمیت آن است که مربیان و مدرسان مهد کودک و مدارس هم از این موضوع و روند درمان کودک مطلع باشند. این موضوع به قبول این دسته از  بچه ها در فضای مهد کودک و مدرسه یاری بسیاری خواهد نمود.

موضوعات مرتبط :

راهکارهای درمان بیش فعالی ADHD

انواع بیش فعالی ADHD

علت بیش فعالی ADHD چیست؟ علائم بیش فعالی کودکان چیست؟