تاثیر بازی بر رشد و هوش کودکان

بازی یک تحرک و تکاپوی همیشگی و طرح ریزی شده می‌باشد که بر طبق هوش و محرک‌های محیط کودک صورت می‌پذیرد.

بازی و فعالیت یکی از مولفه‌های اساسی در پیشرفت و نموی کودکان است. با بودن همیشگی کودک در فضا و پیرامون و یافتن مولفه‌های ناپایدار و متحول و یا پایدار و بدون تغییر پیرامون خود و با به کارگیری اعمال موثر و برنامه ریزی شده ، توانایی‌های بینشی و ادارکی ، فیزیکی و بدنی ، هیجانات و احساسات و روابط جمعی و معاشرتی وی با وضعیت مناسب و مساعدی پرورش می‌یابد.

اصلی‌ترین تفریح و سرگرمی کودک در طول روز بازی است. کودک در روند بازی کردن و همزمان رشد ذهنی ، احساسی ، فیزیکی ، معاشرتی لازم را به دست می‌آورد و چیزی که به وسیله‌ی بازی کسب می‌کند را به گونه‌ای مثبت دریافت می‌کند ، چرا که پایه ی آن احساس و تجربه می‌باشد. این‌ها مهارت‌هایی هستند که کودک به وسیله‌ی جسم و ذهن خود ، آن‌ها را کسب می‌کند.

بازی یکی از اساسی‌ترین مباحث پرورشی می‌باشد که فراوان مرکز توجه محققان و روان شناسان آموزشی و رشدی واقع شده است. پژوهش‌های تازه بیان کرده‌اند که بازی اثر فراوانی در تقویت و نموی جسمی و فکری کودکان دارد. جسم یگانه چیزی است که کودک به واسطه‌ی آن قادر است از دنیای بیرونی خود به وسیله‌ی حواس‌های گوناگون آگاه گردد.

بازی کودک نوعی فعالیت فطری به منظور ابراز و توضیح عواطف  احساسات خود است. کودکان به وسیله‌ی بازی عواطف ، شکست‌ها ، ترس خود را اظهار می‌کنند. تمام کودکان جدای از فرهنگ ، وضعیت و از هر قشری که باشند بازی و تحرک دارند. تکاپو و بازی در حقیقت سعی کودک به منظور سازگار شدن با فضا و پیرامون خود است که بدین وسیله او از درون خود و جهان پیرامونش آگاه می‌گردد.

کودک از طریق بازی قادر است قواعد و قوانینی را بیاموزد و عدم سازش او را بدین وسیله تصحیح نمود. پریشانی و بی‌نظمی‌های او را ترتیب داد و در مسیر فکر و هوشمندی و قبول نظم و ترتیب قرار داد. در عصر حاضر بازی یکی از فاکتورهای با اهمیت و اصلی در آماده ساختن کودکان برای اثر پذیری و اجرای نقش‌های اجتماعی در سال‌های آتی زندگی او قلمداد می‌شود و همچنین موجب خالی شدن قدرت و نیروی زاید کودکان و آرامش و قرار او خواهد بود. بازی در هفت سال نخست حیات کودک از تاثیر تعلیمی و پرورشی ضمنی و غیر صریحی به شمار می‌رود.

بازی یکی از با اهمیت‌ترین بخش‌های زندگی کودک می‌باشد ، چرا که کودکان وقت و مجال این را می‌یابند تا خود را برای جهان بزرگسالی حاضر سازند. کودکانی که موضوعات گوناگون را به صورت بازی و به طور سازنده برطرف می‌سازند در مواجه با دیگر دشواری‌های زندگی و مسائل اجتماعی بدین صورت اقدام می‌کنند ، چرا که آموخته‌‌‌‌‌‌‌اند که قضایا را از زاویه‌های متفاوتی بررسی کنند و پاسخ درخور و مساعدی برای آنان پیدا کنند. این مسئله تاثیر فراوانی در رشد عزم و پشتکار و دیدگاه خوشایند کودک به موضوعات گوناگون دارد و در تقویت و نموی هوش او تاثیرگذار است.

بازی گویا مطلوب‌ترین و پرقدرت‌ترین وسیله در هنگام رشد و پرورش کودکان می‌باشد ، تا آنان قادر باشند با اطرافیان ارتباط ایجاد کنند ، قادر باشند مسائل همگام با تنش را مدیریت کنند و توانایی‌های جمعی و معاشرتی ضروری در فرابگیرند. بازی قادر است نیرو و انرژی را به کودک ببخشد که متاثر از برطرف کردن مسائل و توانایی در اجرای امور و برخورداری از افکار تازه است.

کودک به وسیله‌ی تکرار مجدد بازی می‌تواند کم کم مشکلات را از لحاظ روانی و فکری تحلیل و آن‌ها را حل نماید و بر عواطف و اندیشه‌های بیمناک خود غلبه کند. زمانی که کودکان سرگرم بازی کردن هستند حس پریشانی و بی رغبتی و پژمردگی اندکی دارند. تکاپو و تحرک‌های شادی آور در افزونی میل به زندگی و کمتر شدن تنش‌ها و دلسردی تاثیرگذار بوده  است. در زمان بازی بخشی از مغز که وابسته به فراگیری و ذهن می‌باشد تحریک می‌شود و توسعه می‌یابد.

مغز و فکر کودکان به گونه‌ای است که امکان قابلیت و توانمندی فراگیری هر امری را دارا می‌باشد ، در نتیجه توصیه می‌شود که پدر و مادر با هوشمندی و شناخت تلاش کنند که عرصه‌ی این فراگیری‌ها را برای کودکان مهیا سازند. بازی‌های ایمن و مطلوب با کودکان به سبب ایجاد تحول در احساسات و وقایع و آزمودن فضای پیرامون به وسیله‌ی کودک فزونی رشد ذهنی و جسمی و هوشی او را به دنبال دارد ، زیرا حس تمرکز و توجه کودک بدین وسیله ارضا می‌شود و مطلوب‌ترین شیوه‌ی رشد ذهنی و فکری و در نهایت هوش کودک می‌شود.

جهت کسب اطلاعات بیشتر در مورد تست هوش کودک ۳ ساله ، تست هوش کودک ۴ ساله به این صفحات مراجعه نمایید.

موضوعات مرتبط :

عوامل موثر در هوش هیجانی

راهکارهایی برای تقویت هوش مالی در کودکان

عوامل پرورش و تقویت هوش کودکان

بازی و پرورش هوش کودک و اسباب بازی های مفید برای هوش

ارتباط خلاقیت و هوش کودکان

۵ عامل موثر بر هوش کودک