مواردی جهت تربیت کودک مستقل

با فرزندان خود همانند دوران ابتدایی نوزادی رفتار نکنید.

گرایشات و تلاش‌ها و کشمکش‌های بچه‌ها را به منظور متکی شدن به خود و مستقل شدن را به راحتی قبول نمایید و تنها امور جزئی آنان را اجرا نموده و در موضوعات و کارهای تازه به آنان فرصت دهید تا پیشرو باشند. کودکان را در مدار و راه صحیح ارشاد و تعلیم دهید و هنگامی که یک وضعیت مناسب در جهت به دست آوردن ی آزمودن و فراگیری دارد ، به آنان بی‌اعتنایی و از آنان چشم پوشی نکنید.

بنابراین در صورتی که وسوسه شدید تا شخصاً امور کودک را اجرا نمایید صبور باشید و به آنان اجازه دهید کوشش خویش را انجام دهند. تلاش و آزمودن و محک زدن یگانه راهکار آموختن و کسب تجربه است و مضایقه نمودن مجال برای اجرای این آزمایشات به وسیله‌ی والدین درآینده خسران را برای کودک به همراه خواهد داشت.

سیکل نمایش دادن ، کمک کردن ، مراقبت کردن و بررسی و در انتها آزاد گذاشتن کودک را لحاظ نمایید. به منظور آموختن روش گام به گام اجرای امور به بچه‌ها ، در مرحله نخست بایستی مطمئن شوید که این عمل و فعالیت فراخور سن و سال او باشد. با نمایش دادن نحوه اجرا آن عمل و فعالیت به بچه‌ها آغاز نمایید. آنگاه از کودک درخواست کنید آن عمل را با یکدیگر و بهصورت همکاری با هم اجرا نمایید.

بعد از آن زیر نظر بی‌واسطه و یا با واسطه شما ، کودک اجرای آن عمل و فعالیت را انفرادی عهده دار شود. این عمل و فعالیت بایستی چندین مرتبه تکرار گردد و به جایی برسد که کودک قادر باشد بدون کمک و به صورت انفرادی آن را اجرا نماید. این پروسه قادر است چن کوشش را در بر بگیرد ولی مقصود و نتیجه پایانی و آتی آن ات که فرزند و بچه‌ها را دارای استقلال و متکی به خود تربیت می‌کند.

به کودکان فرصت دهید تا خودشان امورشان را سامان دهند و به پایان برسانند. هیچ شخصی حتی اطفال تمایلی ندارند دائماً زیر نظر و بررسی شوند. نه فقط به گرایشات و علاقه مندی بچه‌ها به منظور مستقل شدن توجه داشته باشید لیکن شیوه‌های بی‌مانند و مختص به خود او را هم رعایت و به آن‌ها توجه داشته باشید. به بچه‌ها فرصت دهید تا امور خودشان را به طریق و روش خاص خودشان اجرا نمایند.

به کودکان فرصت مبارزه دهید. طبعاً هیچ یک از پدران و مادران از مشاهده مبارزه روانی و ذهنی کودکشان خوششان نمی‌آید. تجربه ناکامی و حس یاس و ناراحتی که در چهره آنان وجود دارد والدین را تحریک می‌کند که پیوسته به فرزند خود یاری برسانند ولی تا هنگامی که آسیبی نبینند نبایست ورود پیدا کنید. این نوع وقایع و محک زدن‌ها برای بالغ شدن و متکی شدن آنان به خودشان الزامی می‌باشد. به علاوه هنگامی که والدین در نخستین اثر نمایان شدن مسائل و دشواری‌ها به مساله وارد می‌شوید ، کودکان نمی‌آموزند که چطور ای امور را اجرا نمایند.

کودکان با تلاش و آزمایش و محک زدن مکرر است که می‌آموزند و در پایان با دخالت بی‌موقع این پیغام غلط به آنان منتقل می‌شود که هر امری که احتیاج به سعی و کوشش دارد ، اهمیت دنبال کردن را نخواهد داشت. در این صورت کودکان هر موضوع و عملی را با نخستین ناکامی ترک می‌کنند. فرصت دهید تا آنان سدها و بازدارنده‌ها را همچون مبارزاتی که نتیجه‌اش به دست آوردن خودمختاری و متکی شدن به خود می‌باشد قبول کنند.

استقلال بچه‌ها و فرزندان خود را بپذیرید. به منظور به رسمیت شناختن مستقل شدن و متکی به خود بودن بچه‌ها ، بایستی درصدد باشید با درخواست ها و احتیاجات آنان هماهنگ و خود را وفق دهید. در صورتی که تمایل دارد هنگامی که از خواب بیدار می‌شود خودش لباسش را تنش کند به او فرصت دهید این کار را انجام دهد هرچند زمان زیادی وقت ببرد. در صورتی در فروشگاه از همراهی و همکاری در خرید خرسند می‌شوند زمان زیادتری را صرف کنید و این امر را ارا کنید. رفتارهای همراه با قهر ، خطایی است که در مقابل بچه‌ای که درصدد است به خود متکی شود و حس استقلال کسب کند قادرید اعمال کنید.

برای تربیت کودک مستقل ؛ کودکان در کارها و اموری که متناسب با سنشان می‌باشد مشارکت کنند. کودکانتان را با مشارکت در تعاملات و سرگرمی‌ها و اموری که متناسب و همراه با گروه هم سالان می‌باشد را ترغیب نمایید تا مواظب خود و تجهیزات و ابزاری که مالک آن هستند باشند. هر اندازه کودکان را در تعاملات و امور متناسب دخالت دهیم ، زیادتر از مهارت و توانمندی آنان شگفت زده خواهیم شد.