یکی از مولفه‌های خیلی با اهمیت که سبب می‌شود اساس و عامل لجاجت و یکدنگی در بچه‌ها ایجاد گردد و تثبیت شود عدم آشنایی و آگاهی پدران و مادران از فازهای گوناگون رشد و نموی جسمی و روحی و روانی بچه‌هاست.

زمانی که مطلع باشید که در وهله‌ی رشد بچه‌ها احتیاج به چه مباحث و قضایایی دارند ساده‌تر و بهتر قادر می‌شوید تقاضاها و احتیاجات آنان را رفع سازید و تا اندازه‌ای از بدخلقی و لجاجت کودکان پیشگیری نمایید.

تمام کودکان در سن و سال‌های متفاوت ، دورانی از خود رای بودن ، عدم سازش و مخالفت با دستورات بزرگترها را تجربه می‌کنند. کودکان در سن سه ، شش ، نه و دوازده سالگی علائم خود رای بودن خود را نمایان و ابراز می‌کنند. در حقیقت ناسازگاری و لجاجت در این دوره‌های سنی برای کودکان مسیری است که  من خود را عنوان کنند و حس استقلال و متکی به خود بودن را نشان دهند.

ولی به طور کلی در خانواده‌های دیکتاتوری همچنین بی‌اعتنایی پدر و مادر ، ممنوعیت و ناکامی‌‌ها ، احتیاجات کودک مانند کسالت ، نارضایتی و اذیت و آزار ، مریضی‌های پیاپی در بچه‌ها ، غبطه و حسد بچه‌ها ، تنبیه و مجازات‌های زیاد ، بیم نداشتن از پدر و مادر ، رفع نساختن درخواست‌های مجاز بچه‌ها و تمایل داشتن به تسلط و سیطره بر دیگران از علل لجاجت و بد خلقی در بچه‌ها به شمار می‌آیند.

چگونگی برخورد با کودکان لجباز

عیب جویی توام با ترغیب بازده مطلوب‌تری در پی خواهد داشت. بچه‌ها علاقمندند که والدین به آنان دقت و اعتنا داشته باشند در صورتی که چشم انداز و نظر والدین منفی باشد ، کودک از شیوه‌های ناخوشایند و ناپسند به مقصود خویش دست می‌یابد ولی در صورتی که بر رفتارهای خوب و خوشایند معطوف شوید در برابر برخوردهای مناسب‌تر و بهتری از آنان دیده می‌شود چرا که در این وضعیت بچه‌ها با برخوردها و اعمال خوشایند و پسندیده نصیب قابل توجهی در جذب نظر و نگاه شما به سمت خود خواهند داشت.

برخورد و اعمال بچه‌ها را مورد تمجید و تحسین قرار دهید نه شخصیت آنان را ، به علاوه زمانی که از آنان عیب جویی و ایراد می‌گیرید شخصیت وی را مورد هدف قرار ندهید. در عوض آن که اعلام کنید بچه بدی هستی قادرید بگویید از طرز صحبت کردن تو بدم می‌آید.

هرگز زیر سیطره و سلطه‌ی کودک نروید ، در صورتی که در برابر پافشاری بچه‌ها تسلیم شوید بچه‌ها می‌آموزند با داد و بیداد به مقصودشان برسند و به تذکرات و صحبت‌های شما بی‌اعتنا خواهند بود. بچه‌ها را به توبیخ و مجازاتی که اجرا نمی‌کنید هشدار ندهید ، هشدارها و اخطارهای بی‌اساس و بی‌ثبات به اعمال و حرکات غلط منجر می‌شود که در پایان در کودک ثابت می‌شود و آنگاه در مواجهه با تحول و تبدل سخت‌تر و سمج‌تر می‌گردد.

تلاش نمایید تا ناآرامی و تنش را در منزل کاهش دهید. در برابر فرزندتان با یکدیگر جر و بحث و داد و فریاد نکنید. در زمان خواب موسیقی دلنواز پخش کنید و به آرامی وی را در زمان خواب مالش دهید. داستان محبوبش را برایش بازگو نمایید تا به آرامی و آسودگی بخوابد.

توقعات و درخواست‌های خودتان را از فرزندتان به گونه‌ای ساده و واضح کاملاً تعیین نمایید و برای آنان مطابق سن و سالشان آن‌ها را تشریح کنید. بعضی اوقات به لجاجت و بدخلقی بچه‌ها بی‌اعتنا بوده و از آنانچشم پوشی کنید. نه داری و تسلط بر هیجانات منفی از سوی پدر و مادر ، بدین معنی در وضعیتی که کودک شما لجاجت و بدخلقی می‌کند هنگامی که پدر و مادر در لحن صحبتشان تغییر ایجاد می‌شود و قیافه‌شان برافروخته می‌گردد بچه‌ها به مقصود خویش دست یافته‌اند و عملش رشد و تثبیت می‌شود بنابراین ضروری است که پدران و مادران هیجانات منفی خود را کنترل کنند.

پرهیز از اوامر و فرمان‌های متوالی و مستمر از سوی والدین ، اجازه و مجال لازم به بچه‌ها به منظور انتخاب کارهایی که به آنان مرتبط است. ایجاد نمودن زمان و فرصت لازم در جهت گفت و گو و علت لجاجت ، پایداری و مصمم بودن در سیوه‌های تادیبی و کلام و اعمال والدین ، آگاهی از عوامل نگران کننده روزانه فرزندان و رفع نمودن آن مسائل ، ممنوعیت از دیدن رسانه‌های خشن و نامناسب مطابق سن کودک ، عدم به کارگیری توبیخ و مجازات بدنی همچون زیادترین ابزار در جهت تصحیح و تادیب اعمال و حرکات فرزندان ، از جمله عوامل راهبردی و کاربردی در جهت کنترل و رفتار با لجاجت و بدخلقی کودکان می‌باشد.

موضوعات مرتبط :

دلایل لجبازی در کودکان چیست؟ برخورد با کودک لجباز چگونه باید باشد؟

عصبانیت و پرخاشگری در کودکان و چگونگی مواجهه با آن

تربیت کودک بی ادب چگونه باید انجام شود؟